Dit is de kampkrant van het zomerkamp explorers scouting ’t Volbert 2011

Zaterdag 16-07-2011

Hallooooooooooooooooooooooooooooooooooo Wij zitten nu bij warbrug(westf). We hebben de eerste overstap al gemaakt waar we meteen het verkeerde deel van de trein gingen zitten.  Gelukkig was er iemand die ons dat vertelde waardoor we nu alsnog in een goede trein zitten..Met een stopcontact!!!!!!!!!!!!!!! Ron is vannacht vanuit de stad in de trein gaan zitten, dus die slaapt. Sander is lui, dus die slaapt ook Lizza verteld leuke seksvragen uit de Girlz, en overhoort Luc met een seksquiz. De rest luistert aandachtig mee.

Verder waren we al aan het nadenken over hoe het gaat als we in Tsjechië zijn, mogen we wel met onze voeten op de bank? Met of zonder schoenen? Sjoerd kan dat, zelfs met een geweer tegen  zijn hoofd…..  Want dat doen ze daar namelijk.

Tot straks logboekje    JE BENT MIJN MATTIE.    (volgens sander & Laurie is mattie zooooooo januari)

———————————————————————————————

“Het is warm, we hebben honger en ik haat treinen en alles wat daarmee te maken heeft”

Aldus Sander

———————————————————————————————

Yes, “treinen” dit is mijn allerlieverste lievelingsding. Het overheerlijke aroma opsnuiven van de net niet plezant ruikende medereizigers. Net een beetje krom zitten omdat er iets meer spullen zijn meegenomen dan handig reizen was. En dat mag dan voor een volle 16 uren lang!! In 1 woord. “geweldig”

Gezegd mag worden dat de reisorganisatie brookhuis waar we mee reizen de zaken goed op orde heeft. Overstappen komen precies uit. Als de trein ook maar twee minuten te laat vertrekt worden de medereizigers direct op de hoogte gesteld van de waarschijnlijk gewijzigde overstaptijd op het volgend station.  Ik zeg alles onder controle dus goed geregeld.

———————————————————————————————

We zitten nu in Dresden HBF. Waar iedereen zwaar onder de indruk is van het uitzicht. Met de vorige overstap heeft iedereen eten gekocht wat we gingen eten in de trein. Of eten? Vreten… Luc  en Tim moesten er van uitbuiken, en lizza was toch wel benieuwd hoe het moest, en hoe dat voelde..

Verder vond ron het een goed idee om bij de eerst volgende halte te stoppen, want we hebben toch maar genoeg van de trein. Waarop Laurie antwoorde: Jaaaaa, doen we.. ik bedoel we hebben toch alles al geregeld, dus geen probleem?

Iedereen is een beetje zat van het reizen, we moeten nu nog 4 keer overstappen..  ver-schr-ikke-lijk..  Ron dacht te gaan slapen.. Hij zei: zooo ik ben naar de wc geweest, heb mijn suikers op, OH SHIT heb me suikers op.. Dus die springt nog steeds.

We zijn nu een oplossing aan het verzinnen voor onze tassen die iets verderop liggen en die we niet in de gaten kunnen houden, Ron vond het een goed idee dat marjolein in de tassen ging liggen, en dat als er iemand 1 wilt pakken, marjolein er uitspringt.

———————————————————————————————

Yes, we zijn in Tsjechie. Het land waar het standaard schraal is en  het zitten in de trein op zich al een groot avontuur is. We zijn bij Bad schandau ongeveer ergens de grens over gestoken. En vanaf hier begon het vakantie gevoel het volledig over te nemen.

Het is 1 lange treinrit nog naar Praag waar we zullen genieten totdat we er bij neer vallen. Ik verwacht dat dit niet al te lang zal duren vandaag. Het merendeel van de deelnemers hebben de vrijdagnacht maar niet geslapen. En door alle gezelligheid in de trein is daar onderweg niet echt veel van gekomen. Maar we zullen zien. We hebben er in ieder geval ondertussen wel erg veel plezier mee.

———————————————————————————————

‘’Jij weet nietz van die oostblock leven’’

Lief logboek,

Na een lekker lange reis naar dit o zo schrale land der ultieme vrijheden van openbare dronkenschappen, zwervers en andere vage poppen zijn wij eindelijk gearriveerd op onze mooie camping  waar wij al gelijk de beste indrukken kregen door dronken voorbijgangers en zingende Tsjechen aan een tafeltje.  Wat hiervoor echter zwaar misging was onze kleine fout door in de verkeerde tram te stappen waardoor wij uiteindelijk meer van Praag hebben kunnen zien dan eigenlijk verwacht.. hoe fijn! Aangekomen op het eindstation ergens in de brute getto van Praag (maar zeker niet daar waar we hoorden te zijn) stuurde onze schrale machinist ons uit de tram omdat hij naar huis wilde… genaaid..  we zullen zijn laatste woorden herinneren als: finnito! Finnito! (met zwaaiende armbewegingen die erop duiden dat het dus echt niet anders kon.. In het donker wachtend.. hopend  op de een volgende tram.. brak tot onze verschrikking ook nog Lauries tand af.. Gelukkig werd onze laatste moed beloond met een tram die ons richting onze eindbestemming Natrazi Veleslavin ( de tekentjes moet je er zelf maar bijverzinnen.. schrale Tsjechen) vanaf hier was het enkel nog  10 zielige minuutjes lopen door een andere achterbuurt van Praag.

Na het opzetten van onze mooie tenten hadden wij eigenlijk nog maar een doel en dit was hard gaan in het vercrackte uitgaansleven van onze o zo fijne Oostblok stad Praag, waar lugubere types ‘s nachts op je af komen om verschillende ‘’specerijen’’ te verkopen. Anyway, eenmaal aangekomen in de binnenstad van Praag… wisten we eerst niet waar ons het feest te wachten stond… want er was overal.. heeeeul hard feest J ! (ik schrijf dit achteraf dus er kunnen behoorlijk wat dingen ontbreken..) Dusss toen we in de binnenstad waren gingen we een beetje wandelen en we waren lekker gezellig, al snel zagen wij een leuke bar met een luxe interieur wat mij eigenlijk meer liet herinneren aan een bordeel of zoiets… Anyway, het was dus een cocktailbar hier hebben wij genoten van enkele fijne drankjes maar begonnen er al gauw op uitgekeken te raken. Doordat Lizza nog geld nodig had en ik haar begeleide naar een bankomaat (zoal Tsjechen dat noemen) maakten we al gauw vriendjes met 2 vage Tsjechen (waarvan we de namen niet meer weten). Onze lieve Tsjechische vrienden gingen eerst met Lizza en mij terug naar de cocktailbar om de rest op te halen (ze kregen 2 biertjes van ons dus ze waren blij J) uhmm… daarna lieten ze ons een beetje de uitgaansgelegenheden van Praag …. Uhm… ik zie nu eigenlijk net dat saaie Lizza mijn verhaal al aan het rippen was… dus nu heb ik er geen zin meer in.. lekker Lizza J… ga jij maar lekkerr serieuze door, leest zeker heel ‘’luchtig’’ weg ofzo J

Laat maar… Puh!                                                                                Sander: Een lama is een spugend paard

GR: Tim & Luc

PS: Praag bestaat uit ‘’parklovers’’ J   (bij verdere info over park/lovers/haters of rivier haters/lovers.. vraag het na bij de volgende bijeenkomst met Ron en Sander…

Ik ga even een powernap doen iets wat dit kamp vaker gaat gebeuren. Houdoe!

———————————————————————————————

Lief logboekje,

Tim is stom dus ik maak het verhaal wel af. Na het opzetten van de tenten was het al 12 uur ongeveer en hadden we nog steeds geen avond eten gegeten en gingen we opzoek naar voedsel. Alles was al dicht en we wouden heel graag pizza. Maar uiteindelijk hebben we stom eten gegeten bij een fastfood kraampje op straat en een paar hadden McDonalds gehaald. Nadat we wat in onze magen hadden gestopt was het tijd om te feesten.

Om rustig te beginnen gingen we naar een hele leuke cocktailbar en bestelden we allemaal een lekkere cocktail (lekker goedkoop allemaal in tsjechie). De cocktails waren lekker alleen Laurie vond alles vies. Ik (Lizza) moest pinnen en Tim ging mee zodat ik niet kapot werd gemaakt op straat enzo en op de weg naartoe hadden we 2 vrienden gemaakt die meegingen naar de cocktailbar. Ze vertelden ons over een club die leuk zou moeten zijn en we besloten er met z’n allen heen te gaan, behalve Laurie en Teun die waren moe en gingen naar de tent. Na lang wachten op Luc die moest poepen konden we eindelijk vertrekken naar de club genaamd Vertigo die dicht bleek te zijn. Onderweg zagen we trouwens hoe een man verwend werd door een prostituee. Was wel grappig om te zien hoe trots hij was.

We gingen door naar een andere club wat meer eigenlijk leek op een café en daar hebben we ons wel vermaakt. Het was een beetje in de stijl van rocks maar dan 10x zo groot. Na vele biertjes en gedans en marjolein die werd versiert door een man van 40 besloten we door te gaan naar de volgende club. Het was al aardig laat en bijna alles was al aan het sluiten maar we spraken 2 schaars geklede aardige meisjes aan en die wisten ons te leiden naar een club die nog open was.

Alleen kon je niet meer naar binnen (de deur zat van buiten op slot) maar omdat toeval en geluk ons al de hele nacht meezat ging opeens de deur open omdat er iemand uitkwam en ik hield de deur open en tadaa we waren binnen. We waren nu nog over met Tim,Luc, Marjolein, de Leiding en mijzelf. Na een drankje gekocht te hebben gingen we naar het dansgedeelte en hebben ons daar prima vermaakt met veel jack daniels met cola.

Toen het 8 uur was leek het wel een beetje slim om richting de camping te gaan. Aangezien we nogal vrolijk en nog in een goede feeststemming waren hadden we erg veel lol op de terugweg naar huis. Ron en Sander hadden ons erin geluisd en zijn er gewoon in geslaagd om ons uit de tram te zetten om boodschappen te halen terwijl hun lekker verder gingen met de tram naar hun bedjes. Omdat het nu 9 uur ’s ochtends was en we nog geen slaap hadden gehad gingen we eerst een powernap doen en deden we vervolgens boodschappen. Dat ging moeizaam maar het is ons gelukt. Vanaf de supermarkt was het 20 minuten lopen werd ons verteld dus we besloten de tram te nemen. Dit ging zwart aangezien ze alleen nog maar werken met ov en kaartjes die je via allemaal moeilijke dingen moet halen. We waren binnen 1 minuut bij de camping want we bleken er al heel dichtbij te zijn en liepen naar onze tentjes waar Ron en Sander lekker lagen te slapen. Wij deden vervolgens een powernap op onze matjes op het gras met de brandende zon op onze ruggen. Heerlijk. Ontbijt volgde en toen begon de volgende dag, naja dezelfde dagJ

KLAAR

Adios,

Lizza

Zondag 17-07-2011

Aangezien we de ochtend pas om half 10 op de camping aan waren gekomen hadden we niet zo’n hele lange dag. Rond 12 uur werden we wakker en onze opstartmachine werkte niet zo heel goed op dat moment. Gelukkig hadden we wel een lekker ontbijtje gehaald op de terug weg van uitgaan dus konden we deze wel lekker opeten. Na het ontbijt gingen we op naar het zwembad volgens teun zijn kaart was het maar zo’n < —– > stukje, 10 min dacht hij. Helaas het was zo’n
< ———————————— > stukje, ongeveer 40 min en dat lekkere weertje van +/-  32 graden (jaja wij hadden geen regen of slecht weer) was het toch wel een aardig stukje lopen. Finally kwamen we dan toch op het zwembad aan waar volgens mij de hele omgeving zich had verzameld. Het was wel opvallend dat er heel veel mensen waren maar er vrij weinig mensen in het zwembad zelf lagen en natuurlijk moesten wij uit zoeken waarom dat zo was. Nou daar kwamen we niet heel veel later achter, het water was namelijk ongeveer -10 ofzo niet echt een aanrader was dat.
slapen kon wel echt prima op het zwembad en daar heb ik dan ook heus wel gebruik van gemaakt dat uitgaan was namelijk heel leuk maar slapen vind ik eigenlijk ook altijd wel fijn en dat was er niet echt heel erg van gekomen. Na een paar uurtjes hadden we het daar ook wel weer gezien en gingen we terug lopen naar de camping om daar heerlijk uit eten te gaan en heerlijk op tijd naar bed

DOEI.
Marjolein

Maandag 18-07-2011

Wauw, wat een waanzinnig kamp. We zitten meer in een trein dan erbuiten. En zoals ik zei, treinen is mijn allerliefste lievelingsding.  Zo zitten we ook nu weer in de trein. En dat geeft  me de gelegenheid om even wat in het logboek te typen. Ik weet niet waar we heen gaan maar het is goed geregeld. Ditmaal door Marjoleintje. De treinrails en de trein is bijzonder goed onderhouden. In Nederland besef je je niet dat de vering van een trein ergens een x ophoudt. Hier schommelt het alle kanten op en bonken we helemaal door tot waar de vering stopt. de dames schreeuwen het uit. Maarja, hoe hard je ook “stop” schreeuwt. De machinist gaat er echt niet langzamer om rijden. De conclusie is al snel dat het misschien wel hoort hier aangezien de locals hier geen kick geven en hun krantje rustig doorlezen.

Als het goed is gaan we naar een camping die nog wel bestaat. Ik hoop dat we er gaan komen want;

• Niemand van ons kan het op de kaart aanwijzen.
• Niemand kan de plaatsnaam uitspreken.
• Niemand kan ook maar een woord tjechies. En buiten de grote stad spreekt geen tsjech ook maar een woord Engels.

Dus de begeleiding laat zich leiden en we zien wel waar we de tent opzetten vandaag.

Het vertrek vanmorgen ging niet volledig volgens plan. Om 10:00 klaar staan lukte maar een enkeling (teun en laurie). Daarna gingen we nog effe rekenen hoeveel we nou eigenlijk uitgeven. Na veel gegoogle gereken en gedoe bleek het volgende. Waar we eerder dachten dat we een omrekenkoers moesten hebben van delen door 40. Blijkt nu dat er een koers is van delen door 24,5!! Conclusie, we hebben bijna twee keer zoveel uitgegeven dan we dachten te doen. Sander opgelucht… want dan is die niet opgelicht bij het geldwissel kantoor. Eenmaal in de tram naar het centrum maakten we een kleine tussenstop bij een winkel om wat te eten te regelen. Tot zover ging het allemaal nog wel redelijk goed. Weer in de tram stappen ging minder. Want waar we lijn 26 moesten hebben zei iemand (ik zal geen namen noemen) lijn 22 gaat ook wel langs het station.  Lang verhaal kort te maken explorers en trammen in Praag, “Duurt lang”

Inmiddels zullen we bijna op het volgende station zijn. Hoewel station.. mag je dit een station noemen?

———————————————————————————————

Gelukkig, we zijn aangekomen! De zon is ondertussen al bijna ondergegaan maar er is gelukkig wel bier. Ze zijn nu aan het koken voor ons, dus we hebben het prima voor elkaar dacht ik tot zo. Op het menu staat aardappels, chickendippers en sla en als nagerecht hebben we een heuse Tsjechische Aldi meloen. Uiteindelijk kwamen we best goed terecht in dit charismatische dorpje. We passen ook wel goed tussen deze mensen op deze camping, en dat zegt wat, dus ik voel me wel thuis hier. Lekker schraal kippenvleugeltjes tussen dit volkje eten, past precies. Nu is het alleen nog zaak om hout te regelen. Zodat we ook als echte scoutwousjes liedjes rondom een kampvuur kunnen zingen. Nee, dat laatste gaan we echt niet doen Ron. IK HEB HONGER. Even voor de duidelijkheid voor de lezers van deze kampkrant, we typen dit verhaaltje met vier personen. We noemen geen namen maar hierdoor wordt het wel een waanzinnig verhaal! Dit word een verhaal van 5 personen. WISKEY IS VIES! Als je op deze zin drukt krijg je een gaaf filmpjeJ We hebben trouwens vandaag geklommen, op een parcour  in bomen!  Dit werd begeleid door Anna van het outdoor centrum Bisport. We gaan deze week tijdens het mountainbiken en raften volgens de brochure door nog veel meer mooie vrouwen begeleid worden. Die vooral vrolijk kijken, ik vind het maar een bitch. Jij bent gewoon jaloers. Ik wel, ik wou dat ik ook zo chagrijnig kon kijken!  Omdat we inmiddels met 5 personen dit verhaaltje schrijven en de verwarring nu onderling compleet is, gaat degene die na mij een zin gaat typen om  weer structuur te krijgen in dit epistel. Om mij heen is iedereen druk in de weer met de goede basis voor morgen. Volgens teun ben ik lelijk, maar kan ik hebben de rest vind me namelijk mooi J De lucht was heel mooi maar we waren helaas te laat om er een foto van te makenL  mijn panorama was gewoon dom dus het was gewoon te moeilijk, that’s all.

Dinsdag 19-07-2011

te gek!

Pfff, ik ben zo blij dat ik dit nog in me handen kan houden.. Ik dacht even dat ik vandaag niet zou halen.   We werden om half 10 wakker, we wouden heel snel klaar zijn. Dat lukte niet goed. Vervolgens hebben we meloen gehad, en hebben ik (laurie) en lizza hun nagels gelakt. Toen we eenmaal bij de mountainbikes aankwam heeft het nog twee uur geduurd  voordat we er echt mee konden beginnen. Ten eerste moesten we 160.000 kronen borg betalen, toen kregen we drie kapotte fietsen mee, die gemaakt moesten worden. Tot hun grote teleurstelling werden dat 3 andere fietsen. En toen konden we eindelijk weg! Daar gingen we dan.. Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, maar die bult op is  het ergste wat ik ooit heb gehad in me hele leven. Ik dacht dat ik doood ging, wat ik niet ben anders schreef ik dit nu niet. Anyway ik dacht eerst ik ga dit noooooit halen. Waarom ben ik nu zo ontzettend trots op mijzelf? Nou ik heb het gehaald. Als ik even energie had fietste ik lizza en marjolein voorbij, en zelfs sander af en toe!!! Iedereen was kapot, alleen tim, ron, en luc hebben echt goed hard gefietst.gaaaaaaaaf mijn respect.. ik heb op de terugweg wel super leuk gefietst,  lekker door stenen en bossen en wtf tot me grote verbazing ben ik gevallen!! En dat net 5 min nadat ik dacht, hee ik ben nog helemaal niet gevallen.. nooit meer te vroeg juichen dus.

Toen we aankwamen en de moutainbikes hadden ingeleverd hebben we voor 40 euro een bbq klaargekocht, jullie snappen heus wel wat ik bedoel.  Toen we dat klaar hadden en op de camping aankwamen ben ik met tim luc en teun het water ingesprongen, alhoewel. Tim en luc waren aan het  bier dus die sprongen er niet in.  Nu zit ik hier verveel ik me en ga ik er vandoor.

Laurie met de handige koffer

Woensdag 20-07-2011

Hoi guys, we hebben vandaag kano gevaren (ik weet niet hoe je gekanoëd?? Schrijft ;$). We moesten om 9uur! Ja jongens om 9 uur al, bij de kano verhuur zijn en aangezien luc en ik (marjolein) hadden gezegd dat we voor het ontbijt zouden zorgen stonden wij om half 9 al netjes klaar met ontbijt voor iedereen. Na dit heerlijke ontbijtje gingen we naar de kano verhuur waar we weer vriendelijk onthaald werden (niet dus). Nadat we een route van 17km hadden mee gekregen gingen we hard varen, naja hard.. zo hard gingen Lizza en ik niet echt. Maar gezellig was het wel!
na 5km ging het toch wel tegen vallen, doordat het hier zo mooi weer is staat het water in de rivier heel laag en knal je non stop tegen stenen aan. Als je goed bent waarschijnlijk niet maar Lizza en ik waren niet zulke profs gek genoeg. Toen we 7km hadden gevaren kwamen we een restaurant tegen en gingen we daar even snel wat eten, we hadden allemaal zin in hamburgers en op de menukaart stond hamburgska dus wij dachten DOEN! Maar toen we de serveerster met onze borden aan zagen kwamen lopen schrokken we allemaal toch wel een beetje, we kregen een of andere vieze soep met een raar stuk ham er in, niet te eten. Gelukkig was het een super mooie omgeving waar onze route langs ging en na 12km afzien kwamen we dan gelukkig toch nog aan bij het eindpunt. Naja dat laatste overdrijf ik een beetje denk ik ;$  daarna gingen we wel lekker eten bij de pizzeria en het toetje was het lekkerst! Heerlijke chocolade ijs met slagroom. En nu ben ik eigenlijk een beetje af. Mijn buikje zit vol mijn armpjes doen pijn en mijn oogjes zijn moe dus ik ga zo maar eens pitten!

Slaaplekkerx

Marjolein

———————————————————————————————

Vandaag hebben we kano gevaren. Ik (Laurie) zat bij Ron in de kano.  Op het begin dachten we gaaf! Ik wou dit persoonlijk aan mama en Anno voorstellen om dit te doen als we zelf in Tsjechië zijn. Maar daar dacht ik 10 minuten later al anders over. Op het begin dachten we saai, er was geen stukje water wat iets sneller ging dan normaal, beetje saai water dus. Desondanks hadden Ron en ik heel veel  plezier. Op een gegeven moment kwamen we een afdaling tegen, maar de 1 was 2 meter hoog, ga je dus niet snel af me je kano. En de andere was 1 meter, een dam zeg maar. En wij hadden dus echt geen zin om helemaal naar de zijkant te kanoën en daar onze kano mee te slepen, dus waren Ron en ik al een alternatief aan het bedenken waardoor we toch beneden kwamen. We vonden het wel leuk om het risico te nemen om eerst zelf achter de dam te gaan staan en toen de kano mee te nemen, ik ging er vast inzitten en Ron die sprong er later bij in zodat ik er niet alleen vandoor ging. Niet dat dat mogelijk was, want het ging erg’ traag. Toen iedereen dacht, hé dat is leuk ging de rest het ook doen, behalve Sander en Teun die gewoon via de zijkant gingen. Toen iedereen weer compleet was gingen we verder kanoën.  Op een gegeven moment kwamen we aan de zijkant van de rivier, (voor mij een vijver, die fout maakte ik nog wel eens) een restaurantje tegen. Toen we daar kwamen dachten we allemaal, YES patat! Daar hebben we allemaal zin in. Dus ging Ron patat bestellen, en tot onze grote teleurstelling had de man geen patat. Tenminste dat zei die, er lag patat in de prullenbak, hij had een frituurpan, maar geen patat! Dus het was een ontzettende loser dus waarom nog wat bestellen? Wegwezen. Toen Ron en ik al de afdaling namen, waren de laatste nog bezig met de stroming in proberen te komen. En tot onze grote verbazing was de man patat aan het bakken. Eikel dus. Iets verderop zagen we weer een bordje met restaurant. Iedereen was blij, eindelijk eten.  We kregen een Tsjechische kaart en dachten shit, wat nu? Ik zag hamburgsky staan, en dacht yes een hamburger, dus even de rest overtuigt dat we zo lekker gingen eten. Iedereen bestelde dat. Toen we het voor ons kregen, waren we allemaal stil, behalve lizza, de man wou het bord voor haar nee zetten en ze zei nee, nee, nee echt niet gewoon. Het was dus geen hamburger maar een 1 of andere mislukte spacecake met kots  ernaast. De hamlap heeft iedereen opgegeten en de rest niet, alle borden stonden dus nog gewoon vol. We konden er ook niet langer naar kijken dus dachten we “weg hier” .

Eenmaal verder gekanood kwamen we erachter dat het niet handig is om op elkaar te wachten, anders waren we er ’s avonds om 20:00 nog niet.. Ron en ik zijn doorgekanood, en hebben allerlei mensen ingehaald. De stenen ervaring was leuk, op het begin bleven we overal vast zitten maar aan het eind hadden we door hoe het moest. En net toen Ron wou zeggen, we krijgen het door. Vielen we bijna om met kano en al door een gigantische steen, ging gelukkig nog goed.  We hebben lekker op ons eigen tempo doorgekanood, en kwamen als eerst aan. Als snel volgde Sander, en daarna Teun. We hadden eerlijk gezegd verwacht dat het nog iets langer ging duren met de rest, maar die volgde met een kwartiertje. Toen begon het ook te regenen, de eerste regen die we gehad hebben deze week. Nadat alles goed was, en we alles ingeleverd hadden zijn we beginnen met een stukje berg beklimmen, en hebben we gewacht op de trein. Iedereen was even blij dat die op een zachte bank zat, want we hebben allemaal een houten kont gekregen van de kanobankjes. Toen we terug waren op de camping hebben een aantal mensen gedoucht en de anderen omgekleed. Ik ben met Teun eerder naar het restaurant gegaan waar we zouden eten  hebben we nog een paar dingen gedaan voor de treinreis, en even onze socialiteit bekeken. Heel gezellig allemaal, maar daarna hebben we heerlijk gegeten, alleen is de bediening een beetje bagger. Ze willen het zo perfect doen dat het irritant word. Je neemt je laatste hap en ze komen er aanlopen om je bord weg te halen.

Laurie

Donderdag 20-07-2011

Haha, wat een mooi begin van de dag! Het kan gewoon niet beter. We gingen er op tijd uit en terwijl ik mijn tas aan het inpakken was kreeg ik een lekker kopje koffie aangeboden door Sander.  Terwijl we genoten van het ietwat vochtige ochtendgloren bij het station. Raakte iedereen in een overheerlijk vrolijk humeur. Zo vrolijk dat we spontaan in de eerste de beste trein sprongen die toevallig voorbij kwam. Want treinen dat is iets wat we allemaal heel graag doen. Behalve Sander die “Haat” treinen. Maar ikzelf denk dat die dat alleen maar zegt om een beetje aandacht te krijgen. Stiekem vindt die het geweldig. Die glimlach op zijn gezicht verraad het gewoon.

Wat het allemaal nog mooier maakt is dat we dus wel met al ons enthousiasme in de verkeerde trein zijn gestapt. Dus op weg naar het grote onbekende zijn Teun & Tim verder te noemen als T&T op onderzoek gegaan in de trein. Misschien was er wel een verdwaalde tsjech die een beetje engels of Duits sprak. Misschien was er zelfs wel een conducteur die wist waar de trein heen ging. Met geweldige verhalen kwamen T&T  ons verslag brengen. Ze moesten om in de volgende coupe te komen buitenom van treincoupe naar treincoupe springen. Om daar een conducteur te treffen. Volgens T&T kon die enkel tjechies. Maar wel duidelijk genoeg om te vertellen dat deze trein absoluut niet richting Praag ging. Wel naar Rusland of Oostenrijk ofzo iets. Maar niet naar Praag.

Dat kon bij ons de pret niet drukken. Er werd gelijk gefantaseerd over hoe het nachtleven van Moskou zou zijn. Dat ze daar vast ook wel een stadscamping hebben. De eerste sms’jes naar mamma’s werden al getypt met de info dat we een weekje later terug gingen. Maar helaas toen kwam de domper. De trein ging stilstaan bij een voor tjechies begrip wel bijzonder geciviliseerd station. En dan denk je die rijdt zo verder naar Moskou. Maar helaas de locomotief werd ontkoppeld en wij moesten er uit van de machinist. Jah, de machinist niet de conducteur. Hij kwam uit de locomotief om dat persoonlijk aan ons vertellen.

Eenmaal uitgestapt zagen we op een ander perron al aangegeven dat daar met 3 minuten een trein naar Praag ging vertrekken. Dus de sms’jes werden gewist en terug naar Praag ging de reis. Gelukkig konden we de teleurstelling snel verwerken en ging het feest verder in de trein. Allemaal met de oordopjes in met onze eigen muziek als een soort van silent disco dansen we terug naar Praag. Want inmiddels weten we dat het daar heel leuk is.

———————————————————————————————

De treinreis is na de misstap zoals hierboven beschreven, uitzonderlijk goed verlopen. Alle treinen en trams sluiten naadloos op elkaar aan. Het ov houdt er zelfs rekening met onze lunch op het station van Praag want als we daarna aar de tram lopen komt lijn 26 net aangereden.

We zijn nu terug op de camping waar we aan het begin van de week ook stonden en we voelen ons al weer helemaal thuis. Er is wifi, de douches zijn 24 uur per dag open, de toiletten kunnen op slot en hebben zelfs wc-papier. Dit alles wordt ook nog eens geflatteerd met een cafe restaurant met terras. Meteen maken we driftig gebruik van dit alles. De tanden worde gepoetst en meteen springt Ron onder de douche. Nog doorweekt van alle regen van de afgelopen nacht zetten we onze tenten op. We vinden een mooi plekje dicht bij het toilet gebouw. We vinden namelijk dat we al genoeg gelopen hebben en hebben onszelf een efficiente werkwijze aangeleerd. Helaas bleek deze plek gereserveerd te zijn door een groep van 40 body builders. Na een kort beraad is besloten dat, hoe cool we ook zijn (hoestie op zun Tsjechies), deze groep niet aandurven en we zoeken ons heil bij een eigenlijk ook wel mooi plekje.  Dan is het tijd om te shoppen.  De explorers gaan het dorp in om het eens bij daglicht te bekijken. Ik zeg dorp want gezien alle parken en velden die midden in Praag liggen is er van een grote, dichtbevolkte stad eigenlijk geen sprake. Wij als begeleiding zitten op het terrasje van het cafe. Het is inmiddels gestopt met regenen. We genieten van een biertje en we bereiden ons voor op wat er vanavond komen gaat.

———————————————————————————————

The Ghost Walk

Het is donderdag avond 21:00. Een groepje nietsvermoedende Explorers staren naar een klok die er prachtig uit ziet bij een willekeurig pleintje in Praag. Hier begint hun reis tussen de spoken die deze stad al eeuwen teisteren. Begeleid door een alleraardigste tjech genaamd Roman die ons meer lijkt op een Mexicaan dan een afstammeling van de bewoners van Rome.

Hij geeft ons een prachtige en leerzame rondleiding waar hij niet alleen vertelt over gebouwen waar er zich een prachtig romantisch of dramatisch voorval heeft plaatsgevonden waaruit spookverhalen zijn ontstaan. Maar ook over andere geschiedenis dingen die in de stad hebben plaatsgevonden. Gewoon omdat hij het mooi vindt en zo enthousiast is. Zo duurt de ons beloofde rondleiding al gauw 1,5 ipv 1 uur. Maar die beste man had zijn geld verdient en Marjolein had dit weer goed geregeld.

———————————————————————————————

Tot mijn grote verbazing zie ik dat er niks over donderdagavond/ vrijdagmorgen in staat!

Een schande want het was echt super gaaf! In Praag staat namelijk de grootste discotheek van Europa en ja we kunnen gewoon niet Praag verlaten zonder daar te zijn geweest dus daarom gingen we donderdag avond naar …. (ik ben de naam vergeten)  het was een discotheek met 6verdiepeingen en elke verdieping had een andere muziekstijl. Zo had je de hip hop, oldies, urban en techno verdieping bijvoorbeeld. Het was echt een super leuke discotheek, gewoon echt een discotheek waar je even geweest moet zijn als je in Praag bent en we hebben dan ook even unaniem besloten dat er ook zo’n discotheek in Enschede moet komen. Nadat deze discotheek om 5 uur sloot gingen we met zijn allen feestend terug lopen en we zagen er denk ik zo gezellig uit dat iedereen een praatje met ons maakte en mee feestte met ons. Zo kwamen we een groep Belgen tegen en een groep Engelsen. Met zijn allen liepen we verder en toen we op het plein van the old time square waren zette iemand opeens een liedje met een dansje in en al snel stonden we om half 6 s avonds met zijn allen te dansen midden op een plein in de stad, echt super gaaf was dat! Als je dat wil zien moet je HIER klikken.  Onderweg kwamen we nog even de mac donalds tegen dus hebben we daar even een tussenstop gehouden. Hier hadden ze echt “hamburgers met korting” namelijk de tweede gratis. Als een soort van happy hour om 06:00 ’s ochtends.  Dus Tim en Luc hebben hier gegeten als een malle Daarna gingen we lekker met de tram op weg naar ons bedje.

Marjolein

vrijdag 22 juli 2011

De laatste dag in Praag.  Niet bepaald de dag dat we het meest hebben gedaan.  Maar eigenlijk is dat ook niet gek als je bedenkt wat we de rest van de week allemaal gedaan hebben.  Het was me wel een mooie week.

zaterdag 23 juli 2011

Boe, we zitten nu in de trein. Geen idee waar we op dit moment rijden, ik weet alleen dat we over 3 kwartier eruit moeten. En aangezien ik nog de enige ben die wakker is moest ik  even iets hebben om mij te vermaken. Iedereen ligt voor pampus, we zijn vannacht de stad in gegaan, dus niemand heeft nog geslapen. We wouden vanmorgen tegen half 2 al graag naar het station, we zij er toen vandoor gegaan en hebben Ron en Sander achter gelaten bij de kroegjes. Ondertussen naar het station, kwamen we de MC donalds tegen, en de KFC. Ons even volgevreten dus. Na die tijd hadden we het allemaal gezien, en wouden we toch allemaal heel graag slapen.. dus we gingen het station binnenlopen, en hebben een plekje opgezocht waar we wel chill konden zitten. Ik keek al om me heen en vroeg me af waarom het zo rustig was, daar kwamen we achter toen die eikel van een beveiliging ons naar buiten stuurde, want het station was dicht?? WEIRD. Dus heeft hij ons maar even voor een half uurtje tussen de zwervers gezet. Ranzig vies en kut, geen andere woorden voor dus. Toen iedereen in slaap was gevallen behalve teun en Ik, kwamen ron en sander heel vervelend binnenlopen wat sommige mensen niet konden accepteren..  Ze waren ook wel erg vrolijk vergeleken met de rest, vond ik wel gezellig. Toen het tijd was hebben we de spullen gepakt en zijn we naar het station gegaan, waar we in een trein terrecht kwamen waar iedereen de laatste lootjes gelegd heeft. Iedereen was chagrijnig, er kwam nergens meer een glimlach vanaf.. Behalve van Ron, die had eindelijk naar een week een chick gevonden.. Ron en sander gingen in een kabine zitten met de blonde trien waar nog plaaats vrij was. Nou, iedereen kent de trein van Harry potter, met die smalle gangetjes enzo. Daar zaten wij met koffers en tassen opgepropt. Na een half uurtje kwam sander ons bevrijden en heeft hij plaatsen voor ons geregeld. Ik zat bij een vieze vette meneer in een kamertje waardoor ik niet durfde te slapen, zat met grote ogen hem aan te kijken. En tot mijn grote verbazing ging die om half 6 ’s ochtends chocoladekoekjes eten, het leek wel koekiemonster hoe die at, heel goor. Na een uurtje mochten we die trein uit en ging alles goed, iedereen was nog wel moe en je moest vooral niet tegen elkaar praten. En ik word daar heel zenuwachtig van, dus moet ik lachen. Dom idee.

Laurie

———————————————————————————————

Yo. Ten eerste werd ik erop gewezen dat ik misschien wel alinea’s kon gebruiken maar daar heb ik geen zin in dus doe ik lekker niet. Ten tweede zitten we nu in een slaaptrein maar ik slaap niet. Ik doe iets niet goed. We hebben slaap treinen en eettreinen lijkt het wel. Zodra we langer dan 3 kwartier in een trein zitten is het een slaaptrein. De rest doet het wel goed. Ik heb net chocola gehad, dat zal wel een hoop verklaren. Er valt eigenlijk echt niks te vertellen, maar Ron vroeg of iemand wat in het logboekje wou schrijven dus zei ik ja en nu type ik maar nu weet ik niks want eigenlijk is al het interessante al wel verteld. Oh wacht! We zaten net in een trein waar iemand in had gekotst en dat werd schoongemaakt en daarna rook het naar citroen. Ja dat was het eigenlijk wel. Ik weet alleen dat thuis heel dichtbij komt en dat voelt goed. Voor iedereen trouwens. Volgens mij heeft iedereen wel genoeg gehad van Praag en deze week en bijna van elkaar. Het valt me wel op hoe ik het schrale geluid van een trein (met piepen en scheuren) gerustellend ben begon te vinden. Bijna vertrouwd. Nou ik ga zo proberen te slapen want de volgende trein is een eettrein.

Doei logboek tot nooit meer ziens J

Lizza

———————————————————————————————

Wat een super leuk kamp was dit! Het is half 5 en als het goed is zijn we om half 8 in Enschede een mooie tijd dus om terug te kijken op het kamp. We waren met een klein groepje op kamp 8 mensen in totaal dus het was een echt gezellig knus kamp, de mensen die mee waren waren hartstikke gezellig en de dingen die we hebben gedaan waren super leuk! Ons programma was ook lekker afwisselend;  van zwemmen tot mountainbiken en  van een gohst tour  tot feesten, ik heb me in ieder geval zeker niet verveeld! ik heb nu al zin in volgend jaar, hopen dat het dan ook zo leuk word.

Liefs,

Marjolein

———————————————————————————————

Wat leuk zo’n kampkrant. Ik kan gelijk terug lezen als mensen zich een beetje verwaarloosd voelen. Het was voor mij wel leuk om te zien hoe iedereen reageert en een groepsfunctie oppakt als een ander het niet voor ze doet. Het mooie is dat ik natuurlijk al jaren bezig ben om deze groep te helpen zich te ontwikkelen tot een groep die op zich zelf alles kan regelen. En dat ging perfect deze week.  Sander & Ik konden mooi de groep begeleiden zonder dat we zelf ook maar iets organisatorisch moesten opvangen. We hebben veel gereisd, actieve programma onderdelen gehad, cultuur gehapt en natuurlijk een klein feestje hier en daar gevierd.

Dat maakt het dat ik dit kamp en mijn rol als begeleider bij ’t Volbert met veel plezier en een beetje trots afsluit. Maakt dan ook dat ik  graag gebruik van dit moment maak om vast te leggen dat ik iedereen die mee was en de groep die achterbleef bedank voor de geweldige tijd die ik heb gehad.

Groetjes,

Ron.