Door André Mondria, Mayke Elzenga, Peter Leferink & Eddie Poppe
Gemaakt in het kader van het 20-jarig jubileum van Scouting ’t Volbert.
Enschede, juni 1997
In dit boekje leest u de geschiedenis van Scouting ’t Volbert. Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan, hebben wij besloten om de hoogtepunten uit de Volbert-historie te bundelen, en dit op de jubileumviering (in het weekend van zaterdag 21 juni 1977 te Beckum) uit te reiken aan alle (ex-)Volbertleden.
In dit boekje zijn de impressies verwerkt van André Mondria, Mayke Elzenga en Peter Leferink, alledrie nog steeds actief bij de groep. André als stichtingsbestuurvoorzitter, Mayke als groepsadviseuse en Peter als groepsbestuurvoorzitter.
André is er vanaf het begin bij geweest, en neemt daarom de eerste vijf jaar (1977 – 1982) voor zijn rekening. De afgedrukte tekst van hem is al eens eerder verschenen, in het kader van het 10-jarig jubileum. Mayke neemt het van hem over, en schrijft over de jaren 1982 – 1987. Peter maakt het verhaal af, met de periode van 1987 tot nu (1997, red.) . Al deze schrijvers: hartelijk bedankt!
Veel leesplezier!
De jubileumcommissie
Korte terugblik 1977 – 1982, de eerste vijf jaren
Door André Mondria
Terugzien, terwijl je er op uit bent om vooruit te zien, is lastig. Terugzien, bijna 15 tot 20 jaren ver, is zonder naslagwerk zelfs een ramp. Wat echter, zonder een naslagwerk, in mijn hoofd is blijven zitten is dat ik met al die anderen, jong en oud, een onvergetelijke tijd heb gehad. Ik ben ik geworden, mede door Scouting ’t Volbert, bij ons dus. Zo, de kop is eraf.
Anno 1977
’t Is vroeg voorjaar 1977, zelfs iets eerder, eind 1976. Het Scouting-districtsbestuur wordt door een paar enthousiaste ouders uit deze nog prille wijk ’t Stokhorst, gevraagd het oprichten van een scoutinggroep te gaan ondersteunen. Willy Aberson, leidster bij de wegkwijnende Albert Schweitzergroep wordt gevraagd de eerste aanzet te gaan geven. Ze doet het en neemt haar vriendje, ik dus, mee. Samen met de initiatiefnemers Piet Bergveld, Kasper Boon, Herman Wichern en de heer Ad van den Bos (ons eerste stichtingsbestuur), het toenmalige bestuur van de Bewonersvereniging Park Stokhorst, worden de voorbereidingen getroffen: leiding, huisvesting, statuten, een naam, spelmateriaal.
En dan is het zover. Kort na de zomer 1977, op 3 september, is de eerste opkomst. Vier nesten, 28 Welpen en 6 man / vrouw in de leiding, gaan in en buiten hun hordehol (de benedenverdieping van de boerderij) bezig met een stereisen programma. Ons aller bekende Edo Elzenga was erbij als welp van nest grijs en Harrie van Dijk was zijn Akela. Willy Aberson werd Raksha, Leon Buiting Hathi, Joke van Dijk werd Mang en ik heette Baloe. En was daar ook niet een zekere Gedule? Jalahiiiii werd er voor het eerst geschreeuwd. Stil zou het nooit meer worden op het erf. Wie kent nog het slootjesbos en wie de familie Den Boef? En wie weet nog ons eerste kamp in Gammelke (Gammeldad, waar grootvizier Van Izzimis tot Izzifout de baas is), de verse melk uit de tank van de boer, en dat wij bij ’t Hulsbeek tijdens een vossenjacht achterna werden gezeten door een met zijn geweer gewapende boer en zijn zoons. Wie weet het nog?
Op 9 december 1977 wordt door notaris Jan Peter Hartong van Ark de oprichtingsakte voor Scouting ’t Volbert getekend.
Broertjes hebben zusjes; er komen dus Kabouters. Al in december 1977 gaan zij met Joke van Dijk en later Renske Westerhof hun speltak optuigen. Wie van de meiden van toen kan nu nog haken?
Anno 1978
En begin 1978, de oudste Welpen worden nu eenmaal Verkenners, moeten hopman Ben Brulboei Westerhof en zijn maatje Johan Jansen in actie komen, rasechte maar nogal wilde luide scouters waren die twee.
In de grote schuur wordt eind 1978 – begin 1979 voor ons een zolder getimmerd; zo ontstaan er twee speltakruimten (Welpen en Kabouters). De kleine schuur, toen de garage van de familie Den Boef, werd het honk voor de Verkenners. Zaterdags moest eerst de auto eruit samen met allerlei zakken dierenvoer. En dan was er nog de rooie bungalow (later zaten daar onze Kabouters).
Anno 1979
Een actief jaar. Er wordt verder verbouwd en het spel wordt gespeeld. Wij hebben nu al bijna 60 leden en 8 man / vrouw leiding. Ik noem ze maar niet meer bij naam, je zou eens iemand vergeten. De eerste ouderbijeenkomst werd georganiseerd en wel tijdens de Sint Jorisviering. Per sterrit vertrokken volle auto’s naar Rossum waarna iedereen, behalve iemand die tijdens de rit een boom had gemist en zo in Reutum uitkwam, goed arriveerde. Tijdens die Sint Jorisviering werd ook het verhaal Sint Drakus en de Joor opgevoerd (wij snapten er niks van).
Anno 1980
Op 26 januari starten de Padvindsters (ook Kabouters worden ouder). Kabouterkamp op de Voshaar waar in het land Bambilië, in de Warbossen, koning Kaskoeskilewan met zijn hofnar Krokeledokus op zoek moet naar de toversteen. Alle narren moeten nu meehelpen zoeken. In Beckum wordt Phillip als indiaan in oorlogskleuren geschilderd; het gebeurde alleen met echte olieverf. Een beperkte verbouwing in de kleine schuur is nu ook achter de rug. Er volgt een feestelijke opening en Mowgli zelf (Richart Rummit) klimt in een boom, snijdt een touw door en de deuren van de verkennersruimte slaan open. Nog voor het kamp krijgt de padvindsterleiding het aan de stok met ouders (onze Jan Vervoort senior was daarbij). Reden van alle tumult was de stelling: Op het kampterrein mogen van enkele ouders geen mannen komen Het was nog maar 1980. Maar Jan is gelukkig gebleven.
Anno 1981
Wij krijgen een echte kampvuurplaats met vergunning. Ook krijgt onze groep er eind december een nieuwe speltak bij: de Rowans (en even later, in 1982, de Sherpa’s). Veel leiding van het eerste uur is dit jaar vertrokken, maar ook veel nieuwe gezichten waren op ons terrein te ontdekken. Nee, ik noem nu geen namen meer, maar dat valt niet mee, want de oude en de nieuwe leiding waren of zijn nog steeds kanjers. Het zomerkamp was in Losser. (Was Weet Fannix City niet ons eigen vertrouwde buitenverblijf?)
Anno 1982
Er zijn vijf goed draaiende speltakken, 90 jongeren zijn lid (er is zelfs een wachtlijst bij de Kabouters) en schrik niet: 20 man / vrouw leiding naast een actief stichtingsbestuur en niet te vergeten een oudercommissie. Aan geld even geen gebrek en vol ideeën. Enkele van onze eerste Welpen zitten nu in de leiding. Er is een onvergetelijk kamp op de Voshaar (nabij Weet Fannix City weet je wel) en op de Voshaar. Ook bij de opening van het Enschedese Stadserf roert Scouting ’t Volbert de trom. De kruiwagenrace en het kussengevecht wordt door half Enschede gadegeslagen (of men deed zelfs mee).
Scouting ’t Volbert is na vijf jaar aangekomen waar de pioniers van het eerste uur naar streefden. Ook bij dat eerste lustrum is er gefeest en wel in de blokhut in Rossum. Dat feesten gebeurt bij het vierde lustrum zeker weer en ik doe mee, maar dan wat meer op de achtergrond.
De periode 1982 – 1987
Door Mayke Elzenga
Mijn verhaal begint in 1987. Na een heel bijzonder zomerkamp in Ommen was een groot deel van de leiding opgestapt. De Padvindsters zaten zonder. Twaalf behoorlijk lastige Padvindsters. Bernard Westerhof wilde ze wel met de Verkenners tot één speltak samenvoegen en zocht daar een vrouw bij in de leiding. Jan Vervoort belde mij daarover. Hij was toen voorzitter van de oudercommissie en hij had begrepen dat ik er verstand van had. Wel, om een lang verhaal kort te maken: binnen een maand was er een heel nieuw team padvindstersleiding bij elkaar gezocht, de lastige padvindsters bleken fantastische meiden en we hadden samen een gouden tijd. We hadden zomerkampen in Losser, Borculo en Beckum. Onze winterkampen waren in Eibergen, de Voshaar en Losser. Samen met Jan Vervoort, John Wanders en Hans Gerritsen brachten we ons padvindstervendel tot grote bloei; veel nieuwe leden en een tweede plaats op de DSW. Dat het soms goed is een lastige Padvindster te zijn blijkt wel uit het feit dat Maaike Vervoort en Wilma Meere door hun kritische houding van toén nu in onze groep duidelijk weten te maken hoe de zaken geregeld horen te zijn. Andere Padvindsters uit die tijd waren Marieke en Wineke Wichem, Leontien de Jong, Christien Bergveld, Sylvia Rummit, Esther Wanders, Ariëlle Dubbeldam, Lindy Molenkamp en Sylvia van den Berg. Ik was destijds van plan om een jaartje te komen helpen om de zaak weer wat op poten te zetten. Het zijn er een paar meer geworden.
Eén geschiedenis uit die periode wil ik graag wat uitgebreider beschrijven. De historie van Harry de kip. Hier wordt namelijk in de groep nog wel eens aan gerefereerd; maar wie weet er eigenlijk het fijne van? Ik dus. Het gebeurde tijdens het zomerkamp, juli 1984 in Beckum. We kampeerden daar met de hele groep tegelijk. Een soort Jambovo dus, maar dan met zo weinig mogelijk gezamenlijke activiteiten. De Verkenners zouden die dag kip eten. (Lekker!) Ze kochten een levende kip die ze zouden slachten. (Moet kunnen!) Geert Hof kwam met deze kip in de hand een paar Padvindsters tegen. (Nog geen probleem.) Hij stak tegen deze meisjes een heel verhaal af over hoe ze de kip een kopje kleiner gingen maken. (Dom, dom, dom, dom.) De Padvindsters aarzelden niet, wisten Geert te overmeesteren en hem in het toilet op te sluiten. (Eigen schuld.) Toen hij een uur (ja echt, een héél uur) later daar door de Verkenners ontdekt en bevrijd werd, was de kip allang in veiligheid gebracht. (Ha ha.) De Padvindsters hebben haar op een geheime plek goed verzorgd. Na het kamp ging ze achterop de fiets mee naar huis waar ze liefdevol in het kippenhok van de familie Dubbeldam is opgenomen. Naar verluid raakte ze later zelfs nog weer aan de leg. (Goed zo, Padvindsters, goed gedaan!) Maar de Verkenners woedend (natuurlijk). Een jaar later: de Padvindsters zijn de affaire weliswaar niet vergeten, maar er wordt ook niet veel meer over gepraat. (Zo hoort het ook.) Maar de Verkenners Zij zinnen op wraak.
Er is weer een zomerkamp. Verkenners en Padvindsters kamperen samen in Ommen. De Verkenners gaan weer kip eten. Ze kopen weer een levende kip. Let op! We zullen die meiden es! We slachten deze keer niet zomaar. We gaan op jacht! Via het meisjesterrein wordt er achter de kip aangejaagd. Probeer het je eens voor te stellen! Jongens hebben grote lol; meisjes compleet overstuur. En tot slot: kip dood, grote ruzie. En de kip? Die wordt begraven. Niemand hoefde meer kip. Dit kleine drama had nog een staartje: vragen in de oudercommissie: extra groepsraad. En als je nu nog in een oude besluitenlijst leest dat in september 1985 is besloten dat voortaan tijdens een kamp geen levende dieren meer mogen worden gekocht of meegenomen met het oogmerk hen te doden (en te nuttigen) dan weet je nu waarom toentertijd het besluit genomen is. Overigens: Houden we ons nog steeds aan dit verbod?
In september 1984 werd ik groepsbegeleidster en startte ik in die hoedanigheid per 1 januari 1985 de beverspeltak. Omdat er nog geen officiële spelregels voor de Bevers waren, bedachten we ze zelf: de toverdoos, ons toverlied en het toverkunstje dat de Bevers moesten laten zien om geïnstalleerd te worden. Koen Buijs was één van onze eerste Bevers en voor zover ik weet de enige van die allereersten die nog bij de groep is. (Als ik het fout heb, laat het dan even weten!) In die periode zijn we ook begonnen met onze bekende Volbert-hikes. Samen met Leo en Joke de Jong startten we de organisatie daarvan in december 1984. Ongeveer twintig man liep mee van Apeldoorn, via Loenen en Hoenderloo weer terug naar af. Drie dagen en 60 kilometer verder besloten we dit vaker te doen. Vele tochten hebben we sindsdien gelopen. De eerste jaren in de paasvakantie, de laatste jaren in de herfst. Altijd mooi, altijd moe, altijd afzien, maar ook altijd reuze gezellig en zeker iets om nog jaren mee door te gaan.
Ons tweede lustrum, en daar moet ik geloof ik mee eindigen, vierden we met een prachtige feestavond in de MTS. Speelde daar toen niet de band van Geert Hof en Jan Rozeboom? Dat is dus tien jaar geleden, want nu bestaat de groep 20 jaar. Met heel veel plezier zal ik meedoen aan het komende jubileum. De fotoalbums komen daar zeker weer op tafel. En dat is het laatste advies dat ik de leiding en leden van nu tot slot nog graag even meegeef: leg al die leuke momenten vast, plak je foto’s in en schrijf er wat bij. Leuk voor later. Echt!
Scouting ’t Volbert in vogelvlucht: 1987 tot 1997
Door Peter Leferink
Wie wat bewaart die heeft wat. Als je een stuk wilt schrijven over de laatste tien jaar van Scouting ’t Volbert, heb je veel aan je eigen herinneringen, maar soms is een archiefje ook best handig. Dus ben ik maar eens in de mappen en albums van die tijd gedoken. Dat geeft dat zoeken op zolder-gevoel, of het gevoel wanneer je je fotoalbums van jaren terug bekijkt.
1987
Het tienjarig bestaan, ook al een jubileumjaar. Ook al een verbouwing. In maart werd de kleine schuur geopend, die we toen hadden gekocht en verbouwd. Met een grote kraanwagen werd de schuur uitgepakt, op semafoorseinen van de wethouder, André en Willy. Van 1987 weet ik me vooral stamactiviteiten te herinneren. Voor de viering van het tweede lustrum hadden we de stam-act op een geluidsband opgenomen. Wat een hels karwei. Ik weet het nog goed. We speelden scouting in 1977, de oubollige kampvuurscène. Daarna scouting in 1997. Scouts met witte overalls, science fiction-muziek en motorzagen. Het is niet helemaal zo uitgekomen. Op die avond hebben ook de eerste SOS-leden zich gemeld. We hadden met de Stam het eerste officiële stamkamp, het zogenaamde LowBudget-NoBudget-kamp. We kochten voor 99 gulden een Benelux- tourrailkaart, reisden af naar het zuiden van België en begonnen met een wandeltocht langs de Semois. Na een paar dagen fijn wandelen met veel regen besloten we het kamp met een paar dagen Wiltz (Luxemburg) te beëindigen. Ook hadden we in dat jaar een grote JOTA, compleet met Technodag. In december was de eerste kersthike, in Losser. Eind 1987 begon ik bij de verkennersleiding. Het team bestond toen uit Dik Verboom en Maja te Brake. Ze konden wel wat hulp gebruiken. Dus werd ik gevraagd, zoals dat toen nog ging, op vrijdagavond in het café.
1988
Het jaar dat Nederland Europees kampioen voetbal werd. Dus gingen we op kamp naar Duitsland. In 1988 werd bekend dat Scouting Nederland de Wereld Jamboree in 1995 zou gaan organiseren. Dat was een mooie aanleiding voor het Jambovo-kamp in Mesum (Duitsland), dat later Jambovo 1 zou worden. De Jambovo (Jamboree Volbert) is een eigen internationaal kamp, waarbij iedere patrouille of ronde een land vertegenwoordigt. De leiding van het kamp was de toen nog jonge Stam (inmiddels de Stam op Zich), onder de bezielende begeleiding van Mayke Elzenga. En wat de kinderen uit die tijd betreft: het was het eerste kamp van Niek, wat was dat toen nog een stil ventje. Ook Rob, Klaas en Kees waren van de partij. Hoogtepunt van het kamp was het nachtspel, waarbij zelfs de leiding even niet meer wist wat nu echt was en wat was gespeeld. De grootste schreeuwers hielden elkaar bij de hand vast. Ik zou het hier kunnen opschrijven, maar daarmee doe je afbreuk aan het verhaal. Vraag er maar eens naar bij een kampvuur. Verder in 1988: een uitgebreide JOTA, Suske en Wiske-stripboeken verkopen, Voe-fie-Volbert-Voorjaarstocht, het Geestig leidingweekend bij de Witte Wieven in Zwiep en de Koempoelan in Ommen.
1989
In 1989 wordt het voorstel voor het Lopend Vuurtje gedaan. Of zoals in de groepsraadnotulen staat: Om als proef een groepsblad te laten uitkomen. Valt dit in de smaak, dan vier maal per jaar. Groepsraad akkoort. Mayke en Paul nemen dit op zich. En of het in de smaak valt. Over twee jaar alweer een jubileum. Het belangrijkste wapenfeit van 1989 is ongetwijfeld de overwinning van de Verkenners tijdens de District Scouting Wedstrijden. De beverpatrouille bestond uit Mark Jacobs, Luc Tiehatten, Kees Buijs, Rob Emonds en Niek Geesing. De LSW was een grote management game. De heren legden hier beslag op de zesde plaats, waarvan nogmaals akte.
In 1989 werd het eerste familieweekend in Beckum gehouden. We kochten ook een nieuwe grote tent, die het nog steeds doet. De Verkenners en Padvindsters gingen op Mediakamp in Ommen aan de Vecht. Er bestaat nog een zeer uitgebreide kampkrant van, gemaakt door Cock Verboom, die de gewoonte had om voor het ontbijt iedereen te wekken met het geratel van z’n typemachine. De RS hadden een zeilkamp in Elburg. De Stam toog naar Noord-Holland voor een strandwandeltocht. In het najaar werd, samen met andere groepen, een promotiefilm over scouting gemaakt. Tijdens de JOTA werden de meeste opnamen gemaakt. De film is via de kabel uitgezonden. Wie heeft er eigenlijk nog een band met die film? Volgens mij is het de moeite waard er nog eens naar te gaan kijken. Ook in 1989 stond het onderwerp organisatiestructuur van de groep al diverse keren op de agenda van de groepsraad. Het leidde er in 1990 toe dat het groepsbestuur werd uitgebreid met drie vertegenwoordigers uit de actieve leiding: Herman Nijhof, Bart Manders en Peter Leferink. De kersthike voerde via Buurse naar Haaksbergen, met een optreden van een echte band.
1990
Op 20 en 21 april ging de Mudrovo-tocht wegens enorme belangstelling niet door. Op Koninginnedag vierden we het 75-jarig bestaan van scouting in Enschede, met een grote manifestatie op het Van Heekplein. Alle Enschedese groepen hielpen mee, waardoor het een groots festijn werd. De Welpen gingen met Pinksteren naar Hengelo, de Kabouters gingen naar Ootmarsum. De Bevers waren in Eibergen op kamp. De bestemming van het stamkamp was geheim en is ook later nooit bekend gemaakt. In 1990 waren zowel het leidingweekend als het zomerkamp voor Padvindsters en Verkenners in Borculo. Tijdens het leidingweekend hebben we op de aanhanger een enorm Paard van Troje gepionierd, waarmee we naar de zwemvijver zijn gereden. Bijzonder leuk en veel bekijks. Er zat zo’n drie maanden tussen het leidingweekend en het zomerkamp. Maar de fles Beerenburg die we hadden begraven, lag er nog steeds en was lekker koel gebleven. Ook het zomerkamp stond in het teken van de Oude Grieken. De patrouille KNAP (Klaas, Niek, Alwin, Kees) heeft in dat kamp twee hikes gelopen. Berucht is ook nog steeds het zelfgebrouwen Berkelbier uit Borculo, dat vooral kinderen goed smaakt. Ten tijde van de Golfcrisis moesten we bijna twee verkennerleiders afstaan aan de luchtmacht.
1991
De Wepen van de Greate Pier-groep uit Sneek hebben in februari in ons clubhuis overnacht. Volgens mij hebben onze Welpen nog altijd een zeilkampje in Sneek tegoed. In juni won Jambo (voor het eerst) het landelijk volleybaltoernooi voor stammen in Losser. De RS hielden hun zomerkamp in Denemarken. De Verkenners en Padvindsters gingen op Westernkamp in Mander, op de heide van Jannink, vlakbij de cirkels. Daar waren we nog nooit geweest, maar wat een mooi terrein, alleen maar bos en hei. Drie kwartier lopen om water te halen, nachtspel op de hei (niet zo spannend, er werd gewoon geschaakt), een hike door Duitsland naar Hezingen, een geldroofspel waarbij iedereen iedereen bedroog. We gingen ook met een stel mensen naar de Scout In, het landelijk leidingweekend, dat werd gehouden op het, toen nog kale, Jamboreeterrein in Dronten. Eind 1991 begon een kleine denktank zich te buigen over de structuur en de huisvesting van onze groep, met als doel, en ik citeer: niet alleen het 15-jarig bestaan te kunnen vieren, maar ook het 20-jarig jubileum te kunnen halen.
1992
In plaats van een kersthike aan het eind van 1991 werd 1992 geopend met een nieuwjaarshike, met een nieuwjaarsborrel in Rossum. In het begin van dat jaar begonnen we te denken over de Jamboree. Even een groepsraadcitaatje tussendoor, over het uniform: We zijn nog steeds met scouting bezig en geen schildersclubje. In mei van 1992 is door de groepsraad een organisatiewijziging aangebracht. We hadden tot die tijd iedere zes weken op dinsdagavond een groepsraad. Als je daar kwam, was je altijd de pineut om iets te organiseren. Het gevolg was dat er steeds minder mensen kwamen, de betrokkenheid van veel mensen ging achteruit. Sinds die tijd werken we met een groepsbestuur met duidelijk vastgestelde taken: een groepsvoorzitter, een secretaris-penningmeester, een PR-ouder-contacten-functionaris, een materiaalmeester, twee groepsbegeleiders en een groepsactiviteitencoördinator. De laatste heeft tot taak ervoor te zorgen dat het organiseren van activiteiten gelijkelijk over alle leiding wordt verdeeld. Tevens is het streven dat zoveel mogelijk actieve leiding deel uitmaakt van het groepsbestuur. Ook is de overlegstructuur aangepast. Twee keer per jaar een groepsraad voor beleidszaken, elke maand een leidingoverleg voor spelzaken en afstemming. Ria van Workum en Nellie Schellekens traden af. Jan Schukkink nam de PR ter hand, Frans Jacobs de voorzittershamer en Jorike Kits ging de groepsactiviteiten coördineren. Mayke Elzenga en Jan Vervoort waren groepsbegeleiders, Paul Schoenmaker materiaalmeester en Peter Leferink secretaris-penningmeester. Op 13 juni organiseerden we voor het eerst het landelijk scouting volleybaltoernooi. In de Pathmoshal wist Jambo wederom het kampioenschap naar zich toe te trekken. Het feest aan de vooravond en na afloop van het toernooi op de Voshaar was een groot succes. In 1992 werd in Ommen het Jambovo 2-kamp gehouden. Bijna een jaar aan voorbereiding ging eraan vooraf. Dit keer niet alleen met Padvindsters en Verkenners, maar met de gehele groep. Het kamp stond in het teken van de internationale verbondenheid, in het kader van ons 15-jarig bestaan. Er wordt nog wel eens over gesproken: de vossenjacht in Ommen, het overvliegen naar de RS (Wa was da spann’nd hö!), de kabelbaan van duizelingwekkende hoogte, de eetgewoonten van Mexico. Op 19 september vierden we het 15-jarig jubileum met een jubileumspel en een receptie. Het toetjesincident besloot deze dag. In het najaar hebben we de bankjes gemaakt, waar we nog altijd veel gebruik van maken.
1993
In januari startte de commissie KAST (Kaarten, Adressen, Spelideeën en Teveel om op te noemen). Hier kun je nog steeds terecht met je scoutingarchief, die de leiding van nu nog goed gebruiken. Begin 1993 begonnen de constructieve ideeën die uiteindelijk zouden leiden tot de verbouwing. We kregen het alleenhuurderschap van de grote schuur. Vanaf dat momentwas die op ieder moment van ons. Tijdens het leidingweekend begin mei werden de wensen en eisen aan het clubhuis geïnventariseerd. De verbouwingsplannen werden steeds concreter. De Bevers kregen hun eigen ruimte op de zolder van de kleine schuur, waar ook een keuken werd gebouwd. In de grote schuur werd de verwarmingsinstallatie gereviseerd, waarna de trappen werden vernieuwd en portalen gebouwd. Vervolgens werd een waterleiding naar de kleine schuur aangelegd. Ook werd een nieuw materiaalhok aangelegd. Het sluitstuk was de keuken in de grote schuur. Ook ging de Jamboreecommissie van start, met als uitgangspunt dat onze groep erbij moet zijn. Op 30 april organiseerden we, op ons initiatief, met bijna alle Enschedese groepen een grote vossenjacht in de stad. Met Hemelvaart wisten onze Padvindsters, the Untouchables, beslag te leggen op de overwinning van de District Scouting Wedstrijden. De Landelijke Scouting Wedstrijden werden afgesloten met een vijfde plaats. Ook in 1993 organiseerden we een Landelijk Scouting Volleybaltoernooi in onze eigen Pathmoshal. Wederom was Jambo te sterk voor alle anderen. Het zomerkamp van 1993 was in Hoge Hexel. De Galliërs en Vikingen werden daar steeds lastig gevallen door stropers. Ze wilden ons echt van hun terrein hebben en schuwden daarvoor geen middel: tenten overhoop halen, nachtelijke schoten, bebloede strikken in het bos. De laatste avond kwam menig Verkenner en Padvindster bedrogen uit: het was weer eens een nachtspel, allemaal het werk van de leiding. De hike van dat kamp was erg bijzonder. Per legertruck naar Nunspeet en van daaruit hike naar Elburg. Dat is weer eens wat anders. Een dag zeilen in de lelievletten die de RS hadden gehuurd, en daarna weer terug naar Hoge Hexel. De Koempoelan, het gewestelijk leidingweekend in Ommen, werd vroegtijdig afgelast vanwege te veel regen.
1994
1994 Was het jaar van de Europese Jamboree. Het hele voorjaar waren we bezig met het organiseren van acties om geld te verdienen. Dat resulteerde erin dat zes leden van Scouting ’t Volbert deelnamen aan de Europese Jamboree. Voor hen een onvergetelijke ervaring. Begin 1994 kwam Klaas Oostendorp met een idee. Hij wilde een speltak oprichten, speciaal voor MLK-leerlingen: kinderen met een handicap. En na veel gepraat, gewik en geweeg is het ook inderdaad gelukt. Sinds het najaar van 1994 draaien de Esta’s. We kregen er zelfs een startsubsidie voor. Op 26 maart hadden we de eerste Nationale Scoutingdag. Met alle Enschedese groepen ’s ochtends in de stad, waarna we ’s middags een open huis op ons eigen clubhuis hadden. Aan het Landelijk Scouting Volleybaltoernooi van 1994 hebben we weinig werk gehad. Onze kameraden uit Sneek hadden het grootste deel van de organisatie in handen. Vooral de barbecue bij hun clubhuis bij het sluisje was een groot succes. Er wordt nog steeds gedregd naar afgezonken stoelen en omgevallen barbecues.
Het zomerkamp voor Padvindsters en Verkenners werd gehouden in Metelen (Duitsland). De Welpen en Kabouters gingen naar Borculo. In oktober werd het PR-plan besproken. Eén van de te nemen acties was het maken en ophangen van aanwijsbordjes naar ons clubhuis aan lantaarnpalen. Het heeft even geduurd, maar in het voorjaar van 1997 zijn ze er toch gekomen. Ook werd in oktober voor het eerst sinds jaren weer een JOTA georganiseerd. Ondanks het tekort aan kabel is zo’n Jamboree on the Air nog altijd een goede manier om via de radio van zendamateurs wereldwijde scoutingcontacten te leggen. Ergens in 1994 werd het voorstel voor LIO’s gelanceerd. Een speltak kan een LIO (Leiding In Opleiding) aantrekken, ter ondersteuning van het speltakteam. De Rowan of Sherpa die de LIO-taak op zich neemt kan van de professionals de kneepjes van het leidinggeven leren. In oktober 1994 overleed, na een ziekte van twee jaar, onze beverleider Peter Wolsink. Als je dit leest denk je er weer even aan. Vlak voor Kerst verkochten we de eerste KerstKortingsKaarten. We verzamelden kortingen van de winkeliers op Stokhorst, bundelden die op een kaart en verkochten die kaart voor een tientje. De actie was financieel een succes, maar het leverde ook weer een hoop publiciteit op.
1995
Het was het jaar van de Wereld Jamboree. Van 1 tot 11 augustus namen zes leden van Scouting ’t Volbert deel aan de Future is Now-happening in Dronten, met scouts uit zo’n 160 landen. En ze wilden ook allemaal naar Chili in 1998 – 1999. Of dat er voor iedereen van komt, staat nog te bezien. Een aantal is in ieder geval nog steeds druk aan het werk en aan het sparen. Veel andere leden zijn ook een dag naar de Jamboree geweest. Tijdens de Nationale Scoutingdag op 25 maart probeerden we nieuwe leiding te werven, door bekenden te vragen als vos op te treden in de vossenjacht. Niet onvermeld mag blijven dat het VVT (Volbert Voetbal Team) in april derde is geworden bij het Scouting Voetbaltoernooi in Brabant. Zouden ze ooit de successen van de Jambo kunnen evenaren? De Verkenners en Padvindsters gingen op kamp naar Mander. In september 1995 werd de afronding van de verbouwing gevierd. Hoewel er nog wel taken overblijven, kon de grote schuur letterlijk worden gekroond met een echt Volbert-gevelteken op de nok. Het buffet van meesterkok Niek was niet te versmaden. Tijdens dit feest werd de eerste Scouting ’t Volbert wc-jaarkalender uitgereikt aan alle leden. Alle groepsactiviteiten staan erop. Daarnaast dient het als informatieboekje voor nieuwe leden. Eind september werd door het gewest in Ommen een speciaal Meidenweekend georganiseerd. De Padvindsters mochten naast hun leiding ook vriendinnetjes meenemen. Uit de boedel van de Jamboree wisten we voor weinig geld een aantal complete kampkisten op de kop te tikken. Goed materiaal is het halve werk. Het leidingweekend werd in oktober gecombineerd met de Buitendag van het gewest. Ondanks het gebrek aan noodenvelop was het een plezierig en leerzaam weekend. Ook de JOTA lijkt weer een traditie te worden. Na de grote JOTA’s in de tachtiger jaren is dit alweer het tweede opeenvolgende jaar met een succesvolle JOTA. Maar ja, weer te weinig kabel. 7 December 1995 was voor de hele groep wel het hoogtepunt van het jaar. We wonnen de vrijwilligersprijs van de Gemeente Enschede. Met name onze speltak Esta’s voor MLK-leerlingen leidde ertoe dat Scouting ’t Volbert deze eer te beurt viel. De burgemeester benadrukte toch zeer dat de prijs voor de vrijwilligers moest worden besteed. Diezelfde avond nog werd het eerste rondje gegeven.
1996
1996 Werd geopend met een Driekoningentocht op 6 januari. Weer eens iets anders dan een kersthike, hoewel, zo anders nu ook weer niet. Winterwandelen is altijd leuk. Roemrucht in 1996 was de bordenwisselingsactie van de Stam. Diep in een donkere aprilnacht werd van alle Enschedese scoutingclubhuizen het groepsnaambord weggehaald, om daarna het bord van een andere groep op te hangen. Sommige groepen konden erom lachen, andere waren er minder blij mee, die stuurden zelfs een rekening voor de geleden schade. Met Pinksteren, zo hadden we besloten, hielden we een zeilkamp voor alle leiding. Niemand hoefde te betalen, we hadden immers de vrijwilligersprijs gewonnen. Hoewel het weer niet echt meewerkte, konden we toch de Kop van Overijssel onveilig maken in onze Valken. Op het Landelijk Congres van Scouting Nederland heeft het groepsbestuur meegewerkt door een workshop over onze Esta’s voor MLK-leerlingen te verzorgen. Als je goed hebt doorgeteld, dan kun je raden wat het zomerkamp was. Inderdaad, Jambovo 3. Inmiddels als zomerkamp voor de hele groep om de vier jaar tot traditie verheven. Dit jaar maar weer eens een nieuwe plek: Stokkum, valk bij de grens bij ‘s-Heerenberg. In september organiseerden we voor het eerst een fancy fair / rommelmarkt. Het was een goede combinatie tussen een leuke en winstgevende activiteit. In november vlogen de eerste Esta’s over naar alweer een nieuwe speltak: de Scouts. Het kon ook niet uitblijven. Kleine Esta’s worden groot en grote Esta’s worden Scout. Ook de Scouts zijn een speltak, speciaal voor kinderen uit het MLK-onderwijs. Aan het eind van 1996 heeft het Lopend Vuurtje zichzelf opgesplitst. Naast het Lopend Vuurtje, dat zich richt op de jeugdleden, is LaVa gestart. LaVa bevat vooral informatie voor de oudere jeugdleden, ouders, leiding en bestuur.
1997
En dan belanden we in 1997. Het 20-jarig jubileumjaar. We begonnen met een nieuwjaarsborrel in stijl. In juni wordt het jubileum groots gevierd met een reünie en een familieweekend in Beckum. Het schijnt dat er zelfs een circus z’n tenten zal opslaan op het mooie scoutingterrein.
Het scoutingleven wordt in 1997 steeds moderner. We communiceren inmiddels via e-mail met elkaar. Ook het e-mailproject met een groep in Zuid-Afrika is inmiddels van start gegaan. Je kunt je gaan afvragen hoe we er over vijf of tien jaar voor zullen staan. Ik durf er geen voorspellingen over te doen. Maar dat we er zijn om dat 25- en 30-jarig jubileum samen te vieren, daarvan ben ik overtuigd.
The best is yet to come.
Een sprongetje in de tijd: 2006 en 2007
Door Eddie Poppe
Als Bevertje ben ik ooit begonnen bij mijn vorige scoutinggroep, Scouting Charles de Foucauld (tegenwoordig Scouting The Challenge) in Tilburg. En als leiding heb ik er 22 jaar later afscheid genomen voordat ik eind 2005 voor het eerst als leiding bij Scouting ’t Volbert kwam kijken. En vanaf die allereerste keer voelde ik me meteen thuis. Ik heb de groep leren kennen als een groep met ontzettend enthousiaste leidings, stralende kids, fanatieke ouders en een geweldige sfeer. Een groep met bijzondere tradities, zoals het familieweekend, de kersthike en de herfsthike, en de Jambovo, waar ik veel verhalen over heb gehoord. Eind 2007 neem ik afscheid van Scouting ’t Volbert. Afscheid als leiding, want ik weet zeker dat ik nog regelmatig zal terugkeren om een bijdrage te leveren aan en te genieten van de gezellige activiteiten!
Vele mooie herinneringen aan ’t Volbert neem ik mee. Herinneringen waarover ik graag een stukje geschiedenis wil schrijven voor de groep. In 2005 bestaat ’t Volbert 28 jaar, is het Lopend Vuurtje begonnen aan de 16e jaargang en is Sjoerd Boerrigter verkozen tot totempaal, ook al zo’n bijzondere traditie. De kersthike vond plaats in en om landgoed Twickel, bij Delden, in een echte winterse setting. Het heeft zelfs nog heel even gesneeuwd! De eindlocatie was het prachtig versierde Plaank’nhoes in Delden. Magiërs uit de Orde van Volmagica hebben er de boerenkool met worst-maaltijd ingewijd met hele ingewikkelde toverspreuken
2006
Zo goed als 2005 eindigde, zo goed begon 2006. Het was een jaar van hele geslaagde kampen. Het zonnige familieweekend in Beckum was erg gezellig. De Bevers hebben op een piratenvlot gevaren op het Rutbeek en een heuse piratenschat gevonden. De Kabouters hebben in Borne het geheim van het gevelteken opgelost en daar een filmpje van gemaakt, dat ze tijdens een zelfgemaakt diner aan de ouders hebben gepresenteerd. In Hengelo zijn de Kabouters beland op Moppereiland, waar ze Opper Mopper hebben ontmoet Ondertussen zijn de Welpen met Baron von Dinges… eh… Slackenwash op zoek gegaan naar een gestolen schilderij. De Padvindsters hebben een bikkelweekend gehouden, terwijl de RS genoten van een koud winterweekend. De Padvindsters en de Verkenners hebben deelgenomen aan de DSW, waar ze zijn opgeleid tot spionnen. De Padvindsters eindigden op de tweede plaats! Er is behoorlijk wat bespioneerd, getuige de goed gevulde roddelkrantjes. De Stam ging carnavallen in Duitsland en zette enkele weken later het Amersfoortse nachtleven op stelten. De zomer van 2006 was snikheet, en de zomerkampen vonden gelijktijdig plaats met een hittegolf. De Kabouters hebben in Weerselo de onhandige Ferdinand geholpen om een aantal hele moeilijke opdrachten te volbrengen, zodat hij kon trouwen met prinses Roosmarijn en koning kon worden van het Land van Katoren. Ondertussen waren de Welpen als aliens aan het varen op het Twentekanaal, even buiten Almelo. De Padvindsters en de Verkenners beleefden de avonturen van de Pirates of the Carribean, maar moesten het kampeerterrein in Vilsteren delen met heel veel wespen! De RS zijn naar Tsjechië gegaan, mét sjoelbak! Waar de Bevers zijn geweest, blijft nog altijd een raadsel. De tijdmachine van professor Gerardus heeft ze ergens naartoe gebracht en de leiding kon niet mee De leiding was te zwaar! Gelukkig zijn de Bevers goed en wel weer teruggekeerd. Sjoerd Boerrigter heeft de totem overgedragen aan totempaal Simon Jansen. Helemaal gepimpt! Dat gebeurde tijdens het leidingweekend in De Lutte, waar de leidings kennis hebben gemaakt met vis Jean-Pierre en golfballetjes over het Lutterzand hebben geslagen. Heel bijzonder in 2007 was ook dat de politie op aanraden van de buren een kijkje kwam nemen tijdens de JOTA – JOTI. Het bandje dat op dat moment optrad speelde even later een paar toontjes zachter. De herfsthike leidde door het schitterende Twentse land en door de bladeren van Ootmarsum naar Haarmüle, net over de grens bij Buurse. De Grolsch herfstbok vloeide rijkelijk in de dorpskroeg in De Lutte! De kersthike begon met een rondje Borne, en leidde vervolgens in de regen naar het prachtig vernieuwde Plaank’nhoes in Delden. De boerenkool met rookworst smaakte er overheerlijk! ’t Volbert heeft de show gestolen tijdens de regionale playbackshow en het regionale volleybaltoernooi. Tijdens de regionale playbackshow gingen bijna alle prijzen naar onze groep. En daags na een verjaardagsfeestje dat duurde tot in de vroege uurtjes verbaasde een zevental sportieve leidings alle tegenstanders én zichzelf met de eerste prijs op het regionale volleybaltoernooi! De nachthike werd dit jaar georganiseerd door leidings van ’t Volbert. Slechts enkele deelnemers hebben geslapen na de geslaagde hike! Leidings Roald Huiskers, Dimitri Lasscher, Koen Buijs, Jettie Kruisdijk, Wietse van Dijk, Manon Scholte, Sjoerd Boerrigter en ook voorzitter Hans Weber en penningmeester Chris van der Spek hebben afscheid genomen van de groep. Gelukkig zijn de leidingteams versterkt door Janneke Grijsen, Johannes de Boer, Mark van Beek, Jorieke Drent, Freek Pompert en enkele enthousiaste LIO’s. Linda Gieskes heeft de voorzittershamer van Hans Weber overgenomen en Bill Boerriger heeft de zorg voor de financiën ter harte genomen. Harold Versteeg is fanatiek aan de slag gegaan met de gereedschapskist. En Vlammetje keerde weer terug in het Lopend Vuurtje! Zorgen waren er in 2006 over de staat van de grote schuur. Maar inspectie wees uit dat het gebouw in de huidige staat nog altijd voldoet.
2007
Wereldwijd bestond scouting dit jaar een eeuw! En Scouting ’t Volbert was alweer 30 jaar oud en nog steeds vers, zo meldde de donkerblauwe Volberttrui die Sjoerd Boerrigter speciaal voor het jubileum had ontworpen. Het hele jaar door werd er bij groepsactiviteiten even stilgestaan bij alle jaren dat de groep bestaat. Zo ook tijdens het familieweekend, waar ouders enthousiast deelnamen aan de activiteiten en alle deelnemers ’s avonds genoten van het gezellige kampvuur. De Kabouters hebben gegokt in het casino van Saasveld en zijn in De Lutte door korporaal Sjoeli en zijn compagnons opgeleid tot Bambiliaanse brigadiers. De Welpen hebben een ontvoering verijdeld tijdens het zakenmannenweekend in Haaksbergen en zijn gaan spoken in Rossum, terwijl de Padvindsters als echte diva’s deelnamen aan het programma So you wanna be a popstar en de Verkenners op survivalweekend gingen en in aanraking kwamen met de maffia De RS vermaakten zich tijdens het kanoën op de Berkel. De Stam ging net als vorig jaar carnavallen in Duitsland. De DSW vond plaats rond de ronde tafel van koning Arthur. Geen prijzen voor ’t Volbert dit jaar, maar gezellig was het zeker! Alle Bevers hebben tijdens het zomerkamp een echt woudlopersdiploma behaald. Volberta de Toverheks maakte het de Boskabouters lastig door vreemde woekerbloemen te planten in het bos rondom Eibergen. Even verder, in Spiotre, de spionnenacademie in Neede, werden de Welpen opgeleid tot spionnen. In het Duitse Haselünne hebben de Padvindsters de hoofdrollen vervuld in de realityshow Dames in de dop en werden de Verkenners ingewijd in het Brüderschaft der Royale Decadenten. De RS verbleef in 2007 in het Duitse Laggenbeck en de Stam is naar Polen gegaan. Ron Kits en Eddie Poppe zijn beide verkozen tot totempalen tijdens het leidingweekend in Ommen, waar de leidings op zelf gepionierde vlotten de Vecht afzakten en menig boompje omver drukten. Paniek was er tijdens de JOTI. Alle kids moesten hun uiterste best doen om een einde te maken aan de ontvoering van Vlammetje De herfsthike leidde van Rheine naar Borne, langs Bad Bentheim en Losser, over de heuvels en door het prachtige herfstlandschap, met veel bla(de)ren! De kersthike startte in Haaksbergen, eindigde in de fonkelnieuwe blokhut van Scouting Neede. Een verrassing was de overtocht van de Buurserbeek per vlot, verzorgd door de kerstman. In Neede stond de overheerlijke boerenkool met rookworst al klaar. Enkele Welpen werden de grote winnaars van de regionale playbackshow met hun vertolking van Queens Another one bites the dust. De leidings stelden net als vorig jaar de eerste prijs veilig op het regionale volleybaltoernooi. Dat deden ze in het theehuis in Vasse! Leidings Jantien ter Haar, Jeroen Grijsen, Bart van der Spek, Evelien van Gool, Kirsten Weber en Menno van Hove hebben afscheid genomen van de groep. Joel Kuiper heeft het leidingteam versterkt, en ook vele LIO’s zijn aan hun leidingloopbaan begonnen bij de jongere speltakken. Voor het eerst deed het Lopend Vuurtje mee aan de Koning Groepsblad verkiezingen, en eindigde op een verdienstelijke tiende plaats. Er is hard gewerkt aan twee superdeluxe toiletten in de grote schuur en aan een mooi nieuw dak op de kleine schuur. En samen met andere scoutinggroepen in Enschede heeft ’t Volbert de voorbereidingen getroffen voor de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning.
2007 zit erop Ik hoop dat 2008 net zo’n mooi jaar wordt als de voorgaande en dat ’t Volbert in de toekomst nog lang geschiedenis zal schrijven. Het ga jullie allemaal goed! Enneh Bedankt, Ron!
